Kategori: Anne Şiirleri

Dilerdim çilenin en zor deminde
Ömrümü ömrüne kat anneciğim.
Varlığın şimdi hür bir tül zeminde
Mesut ve bahtiyar yat anneciğim.

Verilmiş bir sözdür elbet aht-ı yar.
Sana kıldım ben gönlümü taht-ı yar.
Allah’a kavuşan her kul bahtıyar
Hasreti kalbinden at annecigim.

Sensiz boşluktayım, gözlerim sulu
Allah mağdur etmez vefakâr kulu.
Şu yorgun kalbime kederden ulu
İnce bir sızıyla bat anneciğim.

İsyankâr hislerim almıyor gemde
Maziden bir öykü gözdeki nemde.
Bir gün unutursam şu fani demde
Bana kaşlarını çat anneciğim

Ne iz ne işaret, köksüzler yurdu
Bir kanadı kırık göksüzler yurdu.
Bu âlem neden bir öksüzler yurdu
Sendin ömrümde tek tat anneciğim
               Hamit Hayal / 02. 05. 2021

Ayrılıklar kadermiş bu dünyada
İçimde yangınlar sönmüyor anne.
Sadetler mi? Erilmez bir rüyada,
Bir türlü yuvaya dönmüyor anne.

Gözümün daldığı her yerde firak,
Kalbinden kalbime bir buse bırak.
Düslerim çok uzak, hayaller ırak
Göklerden yerlere inmiyor anne.

Herkes yaşanmış her acıyı derde
Hayatta bir anlam var mı ve nerde?
Bitse de her oyun, inse de perde
Ömrümde sancılar dinmiyor anne.

Kim neyi aramış, bulmuşta hicte
Benden yana yorgunluklar var içte.
Özlemlerim yoğun, hasretim dinçte
Sükût sensizliği yenmiyor anne?

Ömrüm geçer hasretleri talimde,
Yaşamak çok çetin, hayat zalim de.
Kendi dünyamdayım, kendi halimde.
Gidenler bir daha dömüyor anne.
                   Hamit Hayal / 03.12.2022

Kalbimin yarası yokluğun hüzün
Ardında nurani bir öz bıraktın.
Şehadet ederim, inan ak yüzün
İçten içe yakan bir köz bıraktın.

Bu kirli dünyada yaşadın pakça
Her adımın ölçü her tavrın hakça.
Bir hayat öyküsü, engin ve akça
Bana kaderinden bir cüz bıraktın.

Ardında aşılmaz bir derin boşluk
Fani bir hevesten başka ne hoşluk.
Gündüzde hüzün var, gecede loşluk
Bütün mevsimleri bir güz bıraktın.

Ah sevgili annem! Yine yağdı kar
Zaman meyus eder, hasretler yakar.
Yıldızlar böyledir, sonsuza akar
Hayalimden gitmez bir yüz bıraktın.
               Hamit Hayal / 08.05.2022

Sensiz zamanları yorgun ve yılgın
Bilmem ki ben nasıl aşarım annem.
Neye küsmedeyim ve neden çılgın
Sana bin hasretle yaşarım annem.

Hayat bir elekte durmadan eler
Hangi emelim var, hasretim neler?
Her biri bir kahır, yorgun seneler
Nasıl gelip geçer, şaşarım annem.

Şimdi bir masalda tattığım çağlar
Üstüme gelirde, yol vermez dağlar.
Bazen de içimde bir çocuk ağlar
İsyankar bir ruhla taşarım annem

Kim güler yüzüme kim kapı açar
Geceye gün ermez, uykular kaçar.
Kırgın bir gönülle derbeder, naçar
Kalmaksa hayatta, başarım annem
                               Hamit Hayal

Bu sensiz kaçıncı bahar ya da yaz
Zaman hiç durmadan akıyor annem.
Renkler mi derbeder, kirli mi beyaz
Bülbülde bir garip şakıyor annem.

Öksüzün halini müşküldür bilmek.
Keşke mümkün olsa hasreti silmek
Hayat yüreğimde bir arsız ilmek
Tutmuyor elimden, yıkıyor annem.

Anne hasretim mi, sonsuz bağlarda
Gök kubbem yıkıldı, göçtü dağlarda.
Kalbimde her an bir hicran çağlarda
Aklım şu ölüme takıyor annem.

Hiç maya tutmaz mı ümidin dölü
Hissim vurgun yemiş, sevincim ölü.
Kaç yıl oldu sensiz hasretin çölü
Bir zalim serapta yakıyor annem.

Yolların yokluğa aktığı yönde
Gül bana yeniden yüzünü dön de.
Kalbim mutman idi sen varken önde
Her şey bir manaya bakıyor annem.

Hamit Hayal / Gönen / 13.05.2018