Muamma

Bütün hasretleri yük ettin bana
Dedin ki “Ayrılık izana kalsın.”
Ne güldürdün beni ne yettin bana
Gönül sürgünlerim Fizan’a kalsın.

Dillere ah düşer, saplanır döşe
Hükmüdür her aşkın, hep kalka düşe.
Sevgilim meylimiz aşk denen düşe
Bu dünya seveni üzene kalsın.

Adalet yakışır hak bilir merde
İnsaf hangi ilde, merhamet nerde?
Hala inmiyor mu gözünden perde?
Sanmam ki bu dünya ezene kalsın.

Beni teslim alan Hak’ka “Hu” amma.
Eylemim isyankâr, sözüm “Tu” amma.
Kaderime gölge düşen muamma
Veririm bu sırrı, çözene kalsın.

Benim bu halime gözünü yum da
Aşkın alevinde eriyor mumda.
İnsaf bekle benden, bir vefa um da
Çözülmez kördüğüm mizana kalsın.

                          Hamit Hayal