Hayal Sokağında sessiz bir hüzün

Yüreğinde hasretini dert eden,
Bir vuslata derin ümit bağlarmış.
Hayal Sokağında sessiz bir hüzün,
Her gece burda bir bülbül ağlarmış.

Ölüm denen bir fanilik yakışmaz,
Etin, tenin, ruhun ile dirisin.
Ayrı düştük, menzilimiz çakışmaz,
Sen gökte ki yıldızlardan birisin.

Selviler altında uzun geceler,
Ben başında vurgun yemiş bir avcı.
Gönlümde bir bülbül vuslat heceler,
Hüküm yüce yerden, kader bir savcı;

Sen layıksın şöhretine, şanına,
Bizim her gün öne düştü başımız.
Bende bir gün uzanırım yanına,
Ulu gök altında yoldaş taşımız.

Üzerinde gökkuşağı bir fistan,
Gül goncası yürekler de açarmış.
Bülbül gitti viran oldu gülistan,
Ölüm karşısında insan naçarmış.

Veremim ben, dört yanımı dert sarmış,
Gök katından davet almış gül benim.
Benim kaderim de ayrılık varmış,
Yanıp kavrulan bir avuç kül benim.

Hamit Hayal / Gönen / 04.05.2013