Bir sen varsın uğrunda hayale dalacağım

Nereye gidiyorsan gel al beni de götür,
Adına gurbet denen illere düşeceğim.
Özü hakikat olan var verilmiş andımız,
Seni sevmek yüzünden dillere düşeceğim.

Düşün, bu andan geri bir bakacak olursan,
Şu benim gözlerimden hep akacak olursan;
Kader derim ömrümü sen yakacak olursan,
Hüzün, keder, dert dolu yıllara düşeceğim.

Sen eski sen değilsin, ümit ile sınadım,
Zulmün direndi bana, kalmadı bir inadım.
Bir yorgun kuş misali, taşımıyor kanadım,
Bu âlem de çekilmez hallere düşeceğim.

İster ol, ister olma, ömür zaten akacak,
Söyle hasretin beni az mı, çok mu yakacak?
Kaderim dönümünde, bilsem sensin bakacak,
Hüsrana razı olup, fallara düşeceğim.

Neden böyle değiştin, anlamıyorum neden,
Yenilerek düşmem mi seni bir mağrur eden?
Sen ruhumu öldürdün, ben geride bir beden,
Al kalan ömrümü de, sallara düşeceğim.

İtham etsen de beni bilmediğim bir şeyle,
Ne diyeyim ben sana, var biraz gönül eğle.
Hallerim ile hâllen, derdimi derdin eyle,
Yoksa ben çok vefasız kullara düşeceğim.

Bir gönül vereceksin, bir gönül alacağım,
Ben seni murad ettim, seninle kalacağım.
Bir sen varsın uğrunda hayale dalacağım,
Sonunda mecnun olup, çöllere düşeceğim.

Şayet bulabilirsen benden halleri düzgün,
Mutlu olurum, seni görmek istemem üzgün.
Adına sevmek denen bir aşkım var ki, özgün,
Artık bana “Gel”; dersen, yollara düşeceğim.

Hamit Hayal / Gönen / 22.09.2013