Aklında ne kaldı ben denen hiçten?

Sen gönlümü düşürdün bir tuzağa,
Beni nice boş hayale daldırdın.
Kudretim yok, aklım ermez uzağa,
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın;
Beni nice boş hayale daldırdın.

Saçlarında yel eser, gül kokulu.
Hasretlerim yenilmez his dokulu.
Bir ömürlük bitmiyor aşk okulu,
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın;
Beni nice boş hayale daldırdın.

Kimi dertten ağlar, kimi sevinçten,
Kim muhtaç değildir sevmeye içten?
Aklında ne kaldı ben denen hiçten,
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın;
Beni nice boş hayale daldırdın.

İsyanımdır sana böyle susuşum,
Ne ecelden ne ölümden pusuşum.
Bir sitemdir benim her kan kusuşum;
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın,
Beni nice boş hayale daldırdın.

Kalbimde duruyor attığın çengel,
Bir tutam sevgi ver, kalmasın engel,
Ya ben tükeneyim ya bir gün sen gel;
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın,
Beni nice boş hayale daldırdın.

Hasretim zihnine bir fitne soksun,
Sen beni bilmezsin, aşkıma toksun;
Ne yalan söyleyim, zaten hiç yoksun.
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın,
Beni nice boş hayale daldırdın.

Her gün sürer gider çile düşümde,
Gel sen de bir vuslat dile düşümde;
Bu son mevsim sevdan ile düşümde.
Ne el verdin ne düşünce kaldırdın,
Beni nice boş hayale daldırdın.

Hamit Hayal / Gönen / 15.12.2013