Kategori: Memleket Şiirleri

                                     Türkün sonsuzlaşan çocuklarına

Sonsuzluk yolunda belki bir fasıl
Ebedi bir yaza hazan şehidim.
Daha ne gördün sen, cennet var asıl
Der mutlu bir kader yazan şehidim.

Kalbinde taşırdın ateşten koru
Vatan sevmek elbet aşkın en zoru.
Cevabını buldu şimdi her soru
En güzel sevgili Nazan, şehidim.

Omuzda taşınan her ölüm yükte
Ürper bu imandan, ey küfür ürk te.
Var olmak sırının hikmeti Türk’te
Aşkın bengi taşa kazan, şehidim.

Varsın ateş dolsun neslimin koynu
Emin ol bükülmez yetimin boynu.
Kuvvet ve kudretle her kirli oynu
Coşkun bir imanla bozan şehidim.

Dile gelin dile ey kalpsiz taşlar
Düşer mi bu vatan, düşse dik başlar.
Bir engin hasrettir gönülde yaşlar
Gözümden damlarsa bazen, şehidim.

Hamit HAYAL / Gönen / 29.01.2016

Vatan ve milleten, kültür ve dine
Yüklendi sırtına her derdi Mehmet.
Bu bahtsız coğrafya ağlarken yine
Toprağın bağrında can verdi Mehmet.

Şu vefasız zaman her ömrü yerken
Bir kader hükmü bu, gül solar erken.
Son gece, ardından son şafak derken
Sanki bir sabaha gün erdi Mehmet.

Ne bu vatan düşer ne biter canlar
Aşkın sırrı burada, her bilen anlar.
Kalkın ey sultanlar, dirilin hanlar
Yol dönülmez olsa, giderdi Mehmet.

Tarih yine yazar bu coşkun cengi
Ne misli görüldü ne vardı dengi.
Şimdi çiçeklerde bir ölüm rengi
Bütün zamanların en merdi Mehmet.

Bilmeyiz, kimliği nedir zilletin
Küfür yoldaşıymış mutlak illetin.
Ne gam ne kasavet, bu zor milletin
Her biri bir aslan, her ferdi Mehmet.

Gafiller aldanır, kim sansa köksüz
Dağlar yere iner, kalmaz ya göksüz.
Yetimler bıraktı gül yüzlü, öksüz
Allah’a dönerken kederdi Mehmet.

Bir yanda Hak bilmez arsız, azanlar
Bir yanda fıtratı yüce nazanlar.
Tevhidi toprağa kanla yazanlar
Şahadet, alnında kaderdi Mehmet.

Hamit Hayal / Gönen / 14.09.2015

Gül dudakta inci dişler,
Boya Gönen’de Gönen’de.
Nice mahir eller işler,
Oya Gönen’de Gönen’de.

Hasret türküleri yanık,
Çağlar engin aşka tanık.
Bu mübarek toprak kanık,
Suya Gönen’de Gönen’de.

Gönen’de şafak sökünce,
Kuşlar uyanır gökünce.
Gül bağlı asil kökünce,
Soya Gönen’de Gönen’de.

Sevmek, güle gönül vermek,
Haktır bir murada ermek.
Döner nice düğün dernek,
Toya Gönen’de Gönen’de.

Sitemimi ettim tehir,
Gel kucakla beni şehir.
Gözlerimden döktüm nehir,
Çaya Gönen’de Gönen’de.

Sevgi ebed, aşk ezeli,
Her çağı bir gül bezeli.
Benzer muhteşem güzeli,
Aya Gönen’de Gönen’de.

Hamit Hyal / Gönen / 07.08.2014

Ben aşkı vatanda arayan Türküm
Sebeb-i sadetim, siman Türkiye’m.
Bu vatan bu millet, aşkım ve ülküm,
Sığındığım kucak, liman Türkiye’m.

Yarını olmayan, tarihi köksüz,
İnsanı vatansız, kuşları göksüz.
Milletler bilirim garip ve öksüz,
Kimsesizler bekler aman Türkiye’m.

Allaha duam var, şükreder dilim,
Kitaplar yazdıysam, yaptıysam ilim.
İnandım, yükselen bahtımdır ilim,
Bilmem nasıl geçer zaman Türkiye’m.

Bir aşksın içimde, hakikate denk,
Yaşama sevincim, arzumdaki renk.
Savaşlar çağırsın, davet etsin cenk
Nice destanların yaman Türkiye’m.

Hakikat düşünde bir gün umduğum,
Tek aşkımsın, nice sevgi sunduğum.
Çok olmuştur gözyaşında yunduğum,
Benim senden sadet uman Türkiye’m.

Dilimde ki duam, sanatımda tarz,
Üstümde mavi gök, altımdaki arz;
İlk iman ettiğim, bağlandığım farz,
Seni sevmek bende iman, Türkiye’m.

Hamit Hayal / Gönen / 14.03.2014