Sustum

Bir uzun hikâye, bir roman halim
Soylu serzenişle vakarken sustum.
Her zulüm ehlinden çok daha zalim
Sen beni hicranla yakarken sustum.

İstersen isyan et ve yanki resmin
Hayal ve hakikat, bu sanki resmin.
Meftunum, elimde ilk anki resmin
Hasretle yüzüne bakarken sustum.

Bilinmezler yalan, gölge yalancı
Gönül gurbetimde kimsesiz hancı?
Yine kımıldarken ince bir sancı
Bu aşka kurşunu çakarken sustum.

Ömrümde izler var, ruhumda tesir
Her çilem destandır, her elem nesir.
Kaderin hükmüne ne der bir esir
Ruhuma pranga takarken sustum.

Dinmez bir ağrıyla sarsılır başım
Hiç kimseye değil, kendime taşım.
Ne zaman aklıma düştün gözyaşım
Gurbet gecesinde akarken sustum.
                             Hamit Hayal