Bu gurbet şehir

Neyleyim, alnıma yazılmış bir gün
Erilmez kaderim bu gurbet şehir.
Acılar tükenmez, bitmez bu sürgün
Yerilmez kaderim bu gurbet şehir.

Kimi tadar aşkı, yaşar aheste
Gücümü tükettim, yorgun nefeste.
Bülbülüm, sanki bir altın kafeste
Yenilmez kaderim bu gurbet şehir.

Bazen şaşıyorum bende oynuma
Nice hasretleri aldım koynuma.
Seneler var benim bükük boynuma
Sarılmaz kaderim bu gurbet şehir.

Zahirden kim sordu, erdi batına
Tazimim sonsuzdur Hakk’ın zatına.
Çok yollardan geçtim fakat katına
Varılmaz kaderim bu gurbet şehir.

Benim bu şehirle çözülmez bağım
Sol yanım sitemkâr, isyankâr sağım.
Kalbimi ağlatır, yakarken çağım
Yorulmaz kaderim bu gurbet şehir.

Saplamış bir hançer gibi döşüme
Kalbim elem duyar, gönlüm üşüme.
Bir hayal memleket Gönen düşüme
Durulmaz kaderim bu gurbet şehir.
                        Hamit Hayal

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir