Artık geç dedin

Bir hüzün deminde derdini sordum,
“Veremim, çürüdü bende iç” Dedin.
“Bu aşktan geriye ne kaldı? ” Dedim,
“Bir gönül yarası, belki hiç” Dedin.

Zahiri olsa da şu aşk-ı âlem,
Bir hüküm verilir, kırılır kalem.
Ey erken solmuş gül ey bahtsız lâlem,
“Gönülden gönüle aşk bir göç” Dedin.

Bir giden bir daha gelir mi geri,
Yastayım, yalnızım o günden beri.
“Dön dedim”; Yeniden yenilmez peri,
“Tükendi, kalmadı bende güç” Dedin.

Kaderden bir hüküm alan yüzünü,
Zihnimde bir resim kalan yüzünü;
Okudum ben aşkın yalan yüzünü,
“Doldur bir kadehi, sende iç” Dedin.

“Alev denizinde nardan bir ömür,
Tükendi, kalmadı vardan bir ömür.
Seven nasıl alır yardan bir ömür,
Huzur-u mahşere kalsın öç” Dedin

Aşık’a dağları maşuk düz eden,
Yol vermez sırların sonunda neden.
“Yenildim ruhumla, tükendi beden,
Sen de bundan sonra bir yol seç” Dedin.

Seneler var çıkmazda yol ararken,
Yalnız bir hayaldin yara sararken.
“Aşkın ummanında kavl-ü kararken,
Her şey anılarda, artık geç” Dedin.

                           Hamit Hayal