Bürünsün elemin tülüne akşam

Sen beni hüznüne koşan yollarda
Bir aşk masalına kandığımda gör.
Vuslatı beklerken düşen kollarda
Cenneti gözlerin sandığımda gör.

Şimdi maveradan uzağa kaçta
Düşmez mi sanırsın alnından taçta?
Dağları çek yoldan, çağları açta
Kuruyan dil ile andığımda gör.

Geriye ne kaldı eriyen mumda
Şaheserler yaptın kaynayan kumda.
Sen yazı hayal et, baharı um da
Sana ben kalbimi sunduğumda gör.

Bürünsün elemin tülüne akşam
Sanma ki meyletmez külüne akşam.
Mademki vurgundur gülüne akşam
Bir arsız alevde yandığımda gör.

Hamit Hayal / Gönen / 10.04.2019

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir