Zaten ağlatırsın, sen hep busunda

Ne kaldı geriye gülün nazından?
Say ki bir divane, del ettin beni.
Sevda baharından, aşkın yazından
Bir günde koparıp el ettin beni.

Bir manası aşkın kaldı mı desen
Ne o gün gelecek artık ne de sen.
Şu yüce, yol vermez dağlardan esen
Arzusuz, emelsiz yel ettin beni.

Kader mi, özüne bakmalı asıl
Cevapsız kaldı her neden ve nasıl.
İlkinde kim vardı, sonda kim vasıl
Ummandan ummana sel ettin beni.

O mağrur başını bir gül eğince
Senin bu hallerin gönlüm neyince?
Sanki isyankâr bir mızrap değince
Hicrandan inleyen tel ettin beni.

Zaten ağlatırsın, sen hep busunda
Vurgunum, öyle say beni pusunda.
Çözülmez, kördüğüm saklı usunda
Ruhumu öldürdün, çöl ettin beni.

Hamit Hayal / Gönen / 18.05.2018

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir