Öldüğüm bu aşktan ümit kalmadı

İnan ki ömrümü daha en başta
Böldüğüm bu aşktan ümit kalmadı.
Gözlerim kurudu, kalmadı yaşta,
Öldüğüm bu aşktan ümit kalmadı.

Aşkın hicranını renkten bir tonda
Neyleyim var etmiş yaratan onda.
Yenilmiş bahtımı bekleyen sonda
Bildiğim bu aşktan ümit kalmadı.

Her hüznün cephesi bana alından
Bir gün hasret çıkar dendi falından.
Bir gül sevmiş idim, düştü dalından,
Sildiğim bu aşktan ümit kalmadı.

Hala anlamadım, aşk neymiş gibi
Su vermez bir çöle baş eğmiş gibi.
Sanki yüreğimi güz değmiş gibi
Dildiğim bu aşktan ümit kalmadı.

Şunun şurasında bir ömür biç de
Onulmaz bir yara hep kanar iç de.
Mecnundan say ya da gör beni hiç de,
Güldüğüm bu aşkta ümit kalmadı.

Hamit Hayal / Gönen / 19.11.2016