Hâlâ inmiyorsa gözünden perde

Ne güldürdün beni, ne yettin bana
Gönül sürgünlerim Fizan’a kalsın.
Bütün hasretleri yük ettin bana
Dedin ki: “Ayrılık mizana kalsın.”

Benim bu halime gözünü yum da
Aşkın alevinde eriyor mum da.
İnsaf bekle benden, bir veda um da
Çözülmez kördüğüm izana kalsın.

Sevgilim meylimiz hayal ve düşe
Hükmüdür bu aşkın, hep kalka düşe.
Dillere “ ah” düşer, saplanır döşe
Bu dünya seveni üzene kalsın.

Saikler art arda, belki bu amma
Ara aşkı, yer yüzünde bul amma;
Kaderime gölge düşen muamma
Veririm, bu sırrı çözene kalsın.

İnsaf hangi ilde, merhamet nerde
Denizler çalkanmış tarumar berde.
Hâlâ inmiyorsa gözünden perde
Akıl ve idrake, izana kalsın.

Hamit Hayal / Gönen / 24.11.2017