Engin hayallerin rengi solunca

Bir eski sevdaya vurgun sözlerde,
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.
Şimdi bir damla yaş yorgun gözlerde,
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Sonu gelmeyecek bir zor yarıştın,
Bazen bir kavgaydın, bazen barıştın.
Ne zaman yokluğa dönüp, karıştın,
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Engin hayallerin rengi solunca,
Şimdi neye yarar hüzün olunca.
Sanki bir hazan bu, gözüm dolunca,
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Aşk renksiz çöllerde bir içli vaha,
Gördüm, çekilecek çilem var daha.
Gökte güne baktım, daldım da maha,
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Meçhuller karıştı her solgun ize,
Hüzün bugün fikir veren gül bize.
Sevgili, ömrümde ilk olan size
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Bir gün kaderime işlenen nakış,
Resimlerde kalan bir başka bakış.
Bir başka hüzünsün, bir başka yakış.
Önce ben ağladım, sonra bu şehir.

Hamit Hayal / Gönen / 09.05.2017