Bir zaman yandığım yüze elveda

Solup gitti her sadetin resimi,
Nice mamur, güller yurdu bağdın sen.
Şimdi değil artık aşkın mevsimi,
Güvendiğim bir yıkılmaz dağdın sen.

Hayat rüya, bu âlem bir viranda,
Bir yel gibi kırıp gittin bir anda.
Kim arayıp aşkı bulmuş niranda,
Hangi ümit ile çöle yağdın sen?

Neyleyim ben hislerimi zül eden,
Bir zalimdin, beni yakıp kül eden.
Aşkın mevsiminde sevip, gül eden,
Yüreğimde ölmemiştin, sağdın sen.

Ömrün baharına, güze elveda,
Dağlar sıralanmış, düze elveda.
Bir zaman yandığım yüze elveda.
Bir efsane, yaşanmış bir çağdın sen.

Gözlerimde perde, saçlarımda kar,
Ne şöhretim kaldı bende ne vakar.
Hasret denilen şey zalimdir, yakar,
Bir dönülmez ufka doğru ağdın sen.

Hamit Hayal / Gönen / 11.06.2017