Varlığın özünde olsan ne yazar

Oku benden kalan bir avuç külü
Yenilmez hislerle nice karmaşık.
Artık neyleyeyim ağlayan gülü
Sen belki bilmezsin, gönlüm sarmaşık

Hicran yarasına değdi ki yaşam
Ne sen kalacaksın, ne o son resim.
Bir gülüşten başka neydi ki yaşam
Artık gelmeyecek sensiz o mevsim.

Bilmek çaresizlik, tükenmiş fikir
Bir mana yüklemek var iken zora.
Ne zaman anladım aşkı bir zikir
Mahkûmum gönlümde şu arsız kora.

Dönmedi bir türlü giden o gemi
Yıllar önce bende zaten yanmış iç.
Zaman bundan sonra öksüzlük demi
“Ne gördün”: Diyorsan bana her şey hiç.

Ne kaldı geriye, sırtımda bir yük
Sanma ki hasretin ruhuma erdi.
Önüme koyduğun her engel büyük
Zaten çekilmezdi sevdanın derdi.

Varlığın özünde olsan ne yazar
Şu anda kimsin sen bir elden başka?
Kılda gönlünün bir hükmünce nazar
Her şey geldi geçti, bir selden başka.

Hamit Hayal / Gönen / 15.07.2016