Neden hep zalimsin neden hep katı

Sonu hep böylemi, aşk ağır hüzün
Yorgun ve yaralı kaldın içimde.
Bundan sonra artık bir hayal yüzün
Bir sonsuz uykuya daldın içimde.

Neden hiç yorulmaz şu gönül atı
Bir kader hükmünce arar bir zatı.
Neden hep zalimsin neden hep katı
Tükettin ruhumu, aldın içimde.

Kalbimde bir acı, sanki bir oksun
Aşkın gurbetine düştüm, sen yoksun.
Bu kadar mağrur mu, aşka mı toksun
Gurbetten gurbete saldın içimde.

Bir güzel zülfüne, güle takıl da
Ne deyim ey gönül, yan ve yakıl da.
Nice bir mecnunum, gitti akılda
Tutunacak bir son daldın içimde.

Keşke Musa olsa keşke bir asa
Aşkın kaderi bir görünmez yasa.
Her demi hüzünmüş her demi tasa
Ve hiç konuşmadın, kaldın içimde.

Hamit Hayal / Gönen / 15.13.2015

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir