Elem çeksin gönül bende zahiri
Ben bu hayat denen engin akışta,
Her andan ders almak gerek, öğrendim.
Kördüğümler çözülmez bir bakışta,
Bir kapıyı çalmak gerek, öğrendim.
Baki kalır sandığımız şu dünya,
Aşk uğrunda yandığımız şu dünya;
Boş bir hayal kandığımız şu dünya,
Manada kök salmak gerek, öğrendim.
Bir araya gelmez iki yakamı,
Çile mevhum, ağlamak bir vakamı?
En yücesi insan olmak makamı,
Bir gönülde kalmak gerek, öğrendim.
İnsan kendi ezelince ebedi,
Öyle haller var ki soylu ve bedi;
Sevmek derim aşkın yüce mabedi.
Bir ummana dalmak gerek, öğrendim.
Elem çeksin gönül bende zahiri,
Bilmek gerek hasret denen kahiri.
Ömür bin yıl sürse ölüm ahiri,
Vakte hazır olmak gerek, öğrendim.
Hamit Hayal / Gönen / 05.01.2015