Dünyaya bağlandım, sen varsın diye

Seni bengi taşa kazmak isterdim,
Bende hüsran dolu bir iç mi kalsın?
Öfkemi bir çağa yazmak isterdim,
Bu aşktan geriye bir hiç mi kalsın?

Her şey beni yakan bir ah misali,
Sensin pişmanlığım, bir vah misali;
Aşkını kaybetmiş bir şah misali,
Geriye taht ile bir taç mı kalsın?

Nice gönül yakan bir zor perisin,
Bir başka âlemden, burdan berisin.
Fakat neden hala yolda gerisin,
Menzilden menzile bir göç mü kalsın?

Ne bu alev yaksın, ne sarsın diye,
Dünyaya bağlandım, sen varsın diye.
Hep sustum bir ömür ağlarsın diye,
Alınmayı bekler bir öç mü kalsın?

Kalbinde bir yerim olmadıysa yan,
Günahım pek sabit, suçum mu ayan?
Uyan bu gafletten sevgilim uyan,
Ardımda zulmeden bir güç mü kalsın?

Öyle bir sevda ki, ağır bir şelek,
Dostum haset etti, kıskandı felek.
Yaptığın bu zulüm ey süslü melek,
Üstümde bir leke, bir suç mu kalsın?

Kırık bir testiden içerken suyu,
Gözlerin içine düştüğüm kuyu.
Sen benim zihnimde var bin yıl uyu,
Yüreğim sevgine hep aç mı kalsın?

Hamit Hayal / Gönen / 29.09.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir