Bu bahtsız coğrafya ağlarken yine

Vatan ve milleten, kültür ve dine
Yüklendi sırtına her derdi Mehmet.
Bu bahtsız coğrafya ağlarken yine
Toprağın bağrında can verdi Mehmet.

Şu vefasız zaman her ömrü yerken
Bir kader hükmü bu, gül solar erken.
Son gece, ardından son şafak derken
Sanki bir sabaha gün erdi Mehmet.

Ne bu vatan düşer ne biter canlar
Aşkın sırrı burada, her bilen anlar.
Kalkın ey sultanlar, dirilin hanlar
Yol dönülmez olsa, giderdi Mehmet.

Tarih yine yazar bu coşkun cengi
Ne misli görüldü ne vardı dengi.
Şimdi çiçeklerde bir ölüm rengi
Bütün zamanların en merdi Mehmet.

Bilmeyiz, kimliği nedir zilletin
Küfür yoldaşıymış mutlak illetin.
Ne gam ne kasavet, bu zor milletin
Her biri bir aslan, her ferdi Mehmet.

Gafiller aldanır, kim sansa köksüz
Dağlar yere iner, kalmaz ya göksüz.
Yetimler bıraktı gül yüzlü, öksüz
Allah’a dönerken kederdi Mehmet.

Bir yanda Hak bilmez arsız, azanlar
Bir yanda fıtratı yüce nazanlar.
Tevhidi toprağa kanla yazanlar
Şahadet, alnında kaderdi Mehmet.

Hamit Hayal / Gönen / 14.09.2015