Seninle başladı, seninle bitsin

Sevgilim bu aşka adanan ömür,
Seninle başladı, seninle bitsin.
İstemem sürmeye başka bir ömür,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Hasret alevinde yanarken özüm,
Sabrettim, derdime olmadı çözüm.
Ne olur hükümsüz kılma da sözüm,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Üzülmem, dağları önüme koyun,
İçim hüzün dolsun, bükülsün boyun.
Hayat sahnesinde aşk denen oyun,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Aşkın çözülmez bir dili var, nece,
Kaderde yazılan yalnız bir hece.
Şafağı sökmeyen en uzun gece,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Beni ateşlerde yak, hasretim ol,
Bir ilham misali doğ, kalbime dol.
Beni meçhullere götüren bu yol,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Ayrılık kapımda, son demi güzün,
Hayal perdesine düştükçe yüzün;
Kalbimde yer eden bu dertli hüzün,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Gerçeğe erilmez ey gamsız ulya,
Sadet getirseydi keşke her hülya.
Bu aşk baştan sona zaten bir rüya,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Âlemler biliyor, şahit cihanda,
Çık artık ortaya, kalma nihanda;
Sevdamız şu iki kapılı handa,
Seninle başladı, seninle bitsin.

Hamit Hayal / Gönen / 02.04.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir