Sen içimde kanayan yaradan başka nesin

Seni sevmek kaderin bana verdiği cezam,
Ilgıt ılgıt hasretin yellerinde sen varsın.
Bilmiyorum daha ne kadar sürecek ezam,
Perde inmiş gözümün sellerinde sen varsın.

Bir ümidim kalmasın, silsen de kaderinden,
Bu aşka veda etsem, kurtulsam kederimden.
Bir tutkuyla bağlıyım, kalbimle ta derinden,
Her ak düşmüş saçımın tellerinde sen varsın.

Bütün perdeler indi, aşina yüze çıktı,
Seni sevmekle yolum sandım ki düze çıktı.
Sevda mevsimlerimin sonu hep güze çıktı,
Ey sunam, gözyaşımın göllerinde sen varsın.

Hüzünlerin dostuyum, arkadaşım ben gamla,
Benden şöhreti aldın, sultan olduğun namla.
Sitemden başka nedir gözden akan her damla,
Aşkımın solup giden güllerinde sen varsın.

İki dağı ayıran aradan başka nesin,
Bahtıma düşmüş gölge, karadan başka nesin?
Sen içimde kanayan yaradan başka nesin,
Aşkın hakikat olmaz fallarında sen varsın.

Keşke olsaydın benden bunca ibret alanlar,
Hasretim ve gözyaşım hatıramda kalanlar.
Çözülmez birer düğüm bıraktığın yalanlar,
Bunca gönül vermişin dillerinde sen varsın.

Bir türlü tutamadım, elimden gitti bu aşk,
Kalmadı bir ümidim, benimle yitti bu aşk;
Bir ömrün serencamı, başladı bitti bu aşk,
Ayrılığın kavuşmaz yollarında sen varsın.

Bir gönül defterinde rastlamak var adına,
Bunca yıl geçti belki hiç düşmedim yâdına.
Yarım kalmış bir aşkın hasretim ben tadına,
Yandı nice ümidim, küllerinde sen varsın.

Hamit Hayal / Gönen / 12.08.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir