Sen de bir vuslata kandın, değil mi?

Hani neşen, nerde ümit saçtığın,
Yaşanmış yılları andın, değil mi?
Dile düştü aynalardan kaçtığın,
Oysa bir gönülde handın, değil mi?

Öne düştü elbet mağrur baş şimdi,
Var sandığın kalpler birer taş şimdi;
Gönlün kırık, gözlerinde yaş şimdi,
Nice canan için candın, değil mi?

Savrul git önünde hüsran yelince,
Gün geçer mi gözyaşından selince?
Yıkmak buymuş bir dünyayı elince,
Sen de bir vuslata kandın, değil mi?

İsterdim gönlünle gör, gözünle süz,
Aşklar mı kalmadı, sevgi mi köksüz?
Şimdi bu şehirde yorgun ve öksüz,
Kalbin bir ateşte yandın, değil mi?

Hamit Hayal / Gönen / 15.01.2014