Sana tutkun olan ölürmüş meğer

Yere düşen hiç eğilmez başımdı,
İstiyorsan dünyamı da yık artık.
Yazdığım bu şiir son gözyaşımdı,
Yorgun yüreğimden çekil çık artık.

Belki hâlâ gözlerinde nemin var,
Kolay değil, aramızda yemin var.
Hâl müsait, kül olmaya zemin var,
Sende inle, benim gibi bık artık.

Böyle bitirmeye söyle ne değer,
Sana tutkun olan ölürmüş meğer.
Dünyandan çıkarım, razıysan eğer,
Göremezsin sen de beni sık artık

Zihnimde anılar, bağlayan sensin,
Burada her gece ağlayan sensin;
Gönülden gözüme çağlayan sensin,
Nolur bana kapı açsın Hak artık.

Keşke olmasaydı senle ilk anı,
Yanmaz mı insanın sevdikçe canı.
Nerede bu aşkın mutluluk yanı,
Dünya bana sensiz oldu yük artık.

Ölüm ile aramızda perdesin,
Gözlerimin daldığı her yerdesin.
Bilmiyorum bu dünyada nerdesin,
Gönül yaktın, boynumu da bük artık.

Zirvesi gökteyken düştü dağlarım,
Gençliğim tükendi, geçti çağlarım.
Sen aklıma her düştükçe ağlarım,
Gel benimle gözyaşları dök artık.

Ağır geldi kahrettiğim bu ceza.
Var mı benden başka çeken bir eza?
Çözülmez bir nihan, aşkıma seza,
Senden başka sevdiceğim yok artık.

Hamit Hayal / Gönen / 28.04.2014