Öldürdün, içimde heves kalmadı

Bu aşk parelendi, tutmuyor yama,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.
Ben seni bir aşkla sevmiştim ama
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Şahidim var gösteririm âlemi,
Gül mü yoksa boynu bükük lale mi?
Bu son mahkeme de kırdın kalemi,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Bulamadım ben sağımı solumu,
Düşlerimde düze çıkmaz yolumu.
Aşk diyorsun, içi boş mu, dolu mu,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Demek ki bu imiş derdin hassası,
Hiç bilme, kalbimin derin tasası.
Diyorlar ki “ Bu hâl aşkın yasası.”,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Şayet bu değilse söyle talan ne,
Ne bıraktın geri, bana kalan ne?
Bilmiyorum hakikat ne, yalan ne,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Bu aşkı bitirdim, anla yaşımdan,
Kestin beni ümidimden, aşımdan.
Yalnızlık isterim, gidin başımdan,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Sonsuzluk demine koş gönül atı,
Bu temelde artık kurmak zor çatı,
Sevmiştim ben hayal olan sen zatı.
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Ayrılık hükmüne bir mühür basta,
Bayramım kahırda, sevincim yasta.
Üzülmem, sen beni hep derin sarsta,
Öldürdün, içimde heves kalmadı.

Hamit Hayal / Gönen / 05.06.2014