Neden hep yalnızdır mezar taşları?

Üstüme gelir bu dünya eğilsem,
Çaresizlik neden bende hep isyan?
Kırık aynada ki kim ben değilsem,
Düşlere yağan kar gibi mi nisyan?

Zordur hazanlarda gülün soluşu,
En bilindik simalardan bak bana.
Ayrılık demektir ömrün doluşu,
Bir yücelmez bahtı yazdı Hak bana.

Yoksa bir gönülden aşkı çalmak mı,
Ölüm mü vuslata kalkmayan kollar?
Sen gittikten sonra yalnız kalmak mı,
Git işte geçmeden gönlümden yollar.

İstersen elveda de artık aşka,
Kaldı mı aşkta bir efsane, söyle.
Gurbete giden bir yol var mı başka,
Git engin gözlerin yakmadan böyle.

Al artık kalmasın kalbimde ahın,
Mesutsun kızıl gül kanarken çünkü
Yüzüne bakmak var her gece mahın,
Eskidi ayrılık, son gölgem dünkü.

Bir sürgün gibiyim, hasrete sanık,
Düşündüm dik iken düşen başları.
Muhakkak kaderin hükmüne tanık,
Neden hep yalnızdır mezar taşları?

Hamit Hayal / Gönen / 15.12.2014