Mutlu ol çekerken ben bu azabı

Bir gönül dilinde Hakka niyazdım,
En yakın tavrımı takınmadır bu.
Yıllarca hep derin bir hasret yazdım,
Sanma ki sitemdir, yakınmadır bu.

Çağlara direnir her sabır taşı,
İsyan sayarım ben Hakka dik başı.
Mağfiret dilenmek gözümün yaşı,
Gölgeyim edepten, sakınmadır bu.

Yıllar böyle geçti yara sararken,
Sözümüz tükendi kavl-i kararken.
Sonsuz adreslerde seni ararken,
Yorgun ve ümitsiz bakınmadır bu.

Ebedi sevmiştim, çıraktım sana,
Sılamı, sevdamı bıraktım sana;
Bu hüküm kaderden, ıraktım sana,
Günah işlemekten çekinmedir bu.

Ve bir gün gelecek ben yokum artık,
Ne hasretim kalır ne kokum artık;
Kalbine saplanmış bir okum artık,
Bir rüzgâr misali dokunmadır bu.

Demek açılmıyor her gönül babı,
Mutlu ol çekerken ben bu azabı.
Ayrılık yazıyor aşkın kitabı,
Dudaktan kalbe bir okunmadır bu.

Hamit Hayal / Gönen / 13.08.2014