Güz soldurdu sevdamızın rengini

Bir rüyada geçti sanki mevsimler,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?
Her anıdan hüzün dolu resimler,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Zaman çekti kürekleri aheste,
Aşk kalmadı belki, bitti heveste.
Şimdi hüzün gönül denen kafeste,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Bir günahtan geri kalır cerime,
Sen sadece benziyorsun perime.
Ne koyarsan koy olmuyor yerime,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Yüreğine ateş düştü zamansız,
Ayrılıktan hangi dert var, amansız.
Ey aşk bilmez, ey sevdaya imansız,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Bundan sonra nice gönül loş gelir,
Hangi nağme, hangi türkü hoş gelir?
Hakkım helâl olsun desem boş gelir,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Sonu hüsran, isyan değil ilenmiş,
Gül kalmadı bülbüllerce çilenmiş.
Ne diyeyim bu da senin çilenmiş,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

İnsan sevse, keşke bulsa dengini,
Keşfetmek zor her gönülde engini.
Güz soldurdu sevdamızın rengini,
Gül vaktinde ağladığın yalan mı?

Hamit Hayal / Ümraniye / 06.02.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir