Ey benim kalbimde sızlayan yara

Seni var ettiğim bunca hülyaya,
Aldırsan ne yazar, aldırmasan ne?
Sonunda hep yarım kalan rüyaya,
Daldırsan ne yazar, daldırmasan ne?

Aç artık, bir daha kesme önümü,
Ne bahtım biliyor ne ben yönümü.
Sonsuz acılarla geçen ömrümü,
Doldursan ne yazar, doldurmasan ne?

Bir sevda uğruna geçmiştim serden,
Ayrılık var diyen bu hüküm nerden?
Artık bundan sonra düştüğüm yerden,
Kaldırsan ne yazar, kaldırmasan ne?

Elimde senden bir hasret kalmışken,
Git artık bu benden beni almışken.
Gözüm hazanda bir güle dalmışken,
Soldursan ne yazar, soldurmasan ne?

Nice gözyaşlarım döndü bir göle,
Bir Leyla düşünde kim düşmez çöle?
Sen beni aklınca bir garip köle,
Oldursan ne yazar, oldurmasan ne?

Ne yaram kapanır ne bunca ara,
Yıllardır yokluğun dönmüyor vara.
Ey benim kalbimde sızlayan yara,
Öldürsen ne yazar, öldürmesen ne?

Hamit Hayal / Gönen / 21.10.2014