Düşler bir hakikat olmuyor gönül

Sonunda anladın fallar açmakla,
Düşler bir hakikat olmuyor gönül.
Nereye bu gidiş böyle kaçmakla,
İçimde ki boşluk dolmuyor gönül,

Saçımda kalmadı eser karadan,
Bir türlü çıkmıyor dağlar aradan.
Belki böyle yazmış aşkı yaradan,
Esirim gurbette, salmıyor gönül.

Kimi koşar ardı sıra durulur,
Kimi sever bir güzele vurulur.
Bir gün yeniden bu dünya kurulur,
Arayan dengini bulmuyor gönül.

Hakikat dilinde zordur eceler,
Aşkı anlatmaya yetmez heceler.
Bu kadar uzun mu bu kör geceler,
Bir türlü gözlerim dalmıyor gönül.

Düşünce inliyor insanın aklı,
Çıkışı olmayan yolda kim haklı?
Kim bilir dünyada ne sırlar saklı,
Sevdiğim insafa gelmiyor gönül.

Bozuldu düzenler, tutmuyor ayar,
Kimi yol başında, kimi gün sayar.
Ömrümüzden her gün bir yıldız kayar,
Yüzümüz bir türlü gülmüyor gönül.

Çekip giden bir gün bir el olunca,
Aklıma düşer yar gözler dolunca.
Neyleyim dünyada güller solunca,
Sevdanın bir hükmü kalmıyor gönül.

Hamit Hayal /Gönen / 06.06.2014