Ben aşk denen bir çıkmaza düşünce

Bilmek mi istersin, hangi düşünce,
Ve hangi nedenle senden vazgeçtim?
Ben aşk denen bir çıkmaza düşünce,
Ruhum ve bedenle senden vazgeçtim.

Atlas libas gözümde pul olunca,
Gölge düştü yüzüne çul olunca;
Anlasaydın ben sana kul olunca,
Gül erken solunca, senden vazgeçtim.

Ne bileyim aç ruhumla tokluğu,
Ben bir dedim, sen istedin çokluğu.
Keşfedince varlıktaki yokluğu,
Hayal kırıklığı, senden vazgeçtim.

İçime bir alev düşer, köz yakar,
Beni bana verdiğin ilk söz yakar;
Bir ummana dalsam nice göz yakar,
Aşkta bir öz yakar, senden vazgeçtim.

Bir muradın varsa susma de sende,
Aramızda dağlar var gel desende;
Aşk ararsan bin bir renkte, desende,
Mutlu ol gül sende, senden vazgeçtim.

Sebebi terennüm eder dil baştan,
Ezelde var isen varsın bil baştan;
Dedim ki sevdiğim beni sil baştan,
Ey kalbi bir taştan, senden vazgeçtim.

Hamit Hayal / Gönen / 01.05.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir