Baştan başa hüzün, hazan olurlar

Neden bu toprağın sevda gülleri,
Bir yangın misali azan olurlar?
Sanki bir ibrettir aşkın külleri,
Aşıka cevreder, nazan olurlar.

Alevden bir kazan özler misali,
Nice söylenmedik sözler misali;
Ummana daldığım gözler misali,
Hasretten bir kuyu kazan olurlar

Gönül dolar, gözden yaşlar akınca,
Göğe çıkar alev, hasret yakınca.
Göğsüne kıpkızıl güller takınca,
Her katle bir ferman yazan olurlar.

İnsanın alnına kader yazmış Hak,
Gönül aynasında aşk hükmüne bak.
Ömrün son mevsimi, saçlarında ak,
Baştanbaşa hüzün, hazan olurlar.

Hamit Hayal / Gönen / 28.11.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir