Her cümlede öze düşmüş yüzün var

Sonsuzluktan anladığım cümle sen,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür.
Her ayette vücut bulmuş cümle sen,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür.

Nice kasvet ve loşlukta bu aşka,
Körkütük bir sarhoşlukta bu aşka;
Deme düştüm bir boşlukta bu aşka,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür.

Ayrılığın içyüzünde hüzün var,
Yüreğimde baharın var, güzün var.
Her cümlede öze düşmüş yüzün var.
Seni sevmek bana Haktan hükümdür.

Artık yorgun yüreğime ne derim,
Neden benim hiç bitmez bu kederim?
Bir kış daha yaşatsa da kaderim,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür

Hasretimden yıllar alan aşkınla,
Rengi solmuş, hüzne çalan aşkınla;
Yaşadım ben yetim kalan aşkınla,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür

Yüreğimde bıraktığın yurt viran,
Hasretin cehennem, ayrılık niran.
Aklımdan çıkmadın sevgilim bir an,
Seni sevmek bana Haktan hükümdür.

Hamit Hayal / Gönen / 05.05.2014

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir