Aşkın gözyaşında yunduğun zaman

Kara bulutlarla gök kaplanırdı,
Adını kalbimde andığım zaman.
Bağrıma sanki bir ok saplanırdı,
Aşkın alevinde yandığım zaman.

Yıllar önce sönmüş olsa ne yazar,
Yangın bu aşkın her deminde azar.
Ne bende göz kaldı, ne sende nazar,
Ağladım her güle kandığım zaman.

Önüme koyduğun gurbet bir yolsa,
Neyleyim dünyayı hep benim olsa.
Ağlar mıydın gönlün yanıp, göz dolsa?
Bana bir ayrılık sunduğun zaman.

Her kara geceden gönlümde bir is,
Artık çıkmazdayım, yollarımda sis.
Aşkın hangi cümlesinde var bu his,
“ O artık el oldu.”, Dendiğin zaman.

Ağırdır çekilmez benim his yanım,
Garip bülbül çiler, güle isyanım.
Belki bir gün biter bunca nisyanım,
Düşlerime girip, döndüğün zaman.

Kim sevdiyse bir ummana dalacak,
Sonsuzdur aşk, sevdan baki kalacak.
Bir çift sözüm var gönlünü alacak,
Aşkın gözyaşında yunduğun zaman.

Hamit Hayal / Gönen / 30.05.2014