Kalbinde muktedir bir eski hüzün

Sarmaşık gülleri gibiydin, sargın,
Sevdiğin o adam el oldu şimdi.
Bir zandı aslında geçersiz yargın,
Gözlerin durulmaz sel oldu şimdi.

Artık dilin konuşmalı bükümsüz,
Bilmem seni günahından yükümsüz.
Yazdığın fermanlar geçti, hükümsüz,
Akıp gitti yıllar, yel oldu şimdi.

Günün mü başlıyor bitiyor vahla,
Ömrün mü geçiyor bir dinmez ahla.
Saltanat sürdüğün bunca günahla,
Kalbin de ateşte kül oldu şimdi.

Aşıldı dağların, tükendi düzün,
Kalbinde muktedir bir eski hüzün.
Kalmadı yüzüme bakacak yüzün,
Söylemez dillerin, lâl oldu şimdi.

İçini bir dert mi kemirir, yerde,
Çevirdin yüzünü gördüğün yerde.
Şimdi ağlıyorsun güldüğün yerde,
Sende hep bir garip hâl oldu şimdi.

Bir yerim olmadı belki gözünde,
Ne sitemler tattım yakan sözünde.
Yıllar sonra bir gün artık özünde,
Ben değil, eller mi gül oldu şimdi?

Hamit Hayal / Gönen / 18.04.2013