Yazıldı taşıma, gülmez yüzüm hiç

Dokunduğum güller ayrılık çiler,
Hasret var başımda, gülmez yüzüm hiç.
Her seven muhakkak bir vuslat diler,
Hasret gözyaşımda, gülmez yüzüm hiç.

Sen düşürdün beni yorgun hallara,
Güvenim kalmadı kırgın dallara.
Kavl-i karar etsen, girsen allara,
Geç oldu yaşımda, gülmez yüzüm hiç.

Ne kadar desem de az bana yeter,
Cevrin ömür alır, naz bana yeter;
Ömrümde bir kere yaz bana yeter,
Tükendim kışımda, gülmez yüzüm hiç.

Şimdi bir gölgede belki dolgun yüz,
Yılları yaşamış, ya da olgun yüz;
Ne kaldı geriye senden solgun yüz,
Hasretin döşümde, gülmez yüzüm hiç.

Belki yüz karası, aşkın kiriyim,
Ölmüşüm, zannetme artık diriyim.
Gözünde sıradan, değmez biriyim,
Ağlarım düşümde, gülmez yüzüm hiç.

İstemem bağları gel çöz, yaşamak,
Bin yıl değil belki, bir öz yaşamak;
Manası olmayan bir söz yaşamak,
Zehirsin aşımda, gülmez yüzüm hiç.

Hep gözyaşı vardı, hasreti boldu,
Özünde sen olan bir ömür soldu.
Yarın ne olacak, bu gün ne oldu,
Vurgunlar peşimde, gülmez yüzüm hiç.

Senin de canına bir tak edecek,
Muhakkak saçını yar ak edecek;
Ne yaptım bu zulmü ben hak edecek,
Yazıldı taşıma gülmez yüzüm hiç.

Hamit Hayal / Gönen / 11.09.2013