Tükenmiş bu aşka benimle ağla

Haram bana başka tene dokunuş,
Sana hasret benim derdim aslında.
Bu son mektup, gözyaşı her okunuş,
Ayrılık var sevdamın son faslında.

Şimdi bana doğru koşar ırmaklar,
Seninle büyüdüm bir deniz oldum.
Gözlerimde coşar her gün ırmaklar,
Yeter artık, yüreğimce dert doldum.

Elâ gözlü bir güzelin nazı mı,
Ben de aşkın senden kalan nesi var?
Nasıl desem, ömrümün son yazı mı,
Uzak mevsimlerin ayak sesi var.

Peri kızı, biter bir gün bu gece,
Gözlerinden dolar şafağıma nur.
Aşk dediğin çözülmez bir bilmece,
Sevdan benim için tadımsız onur.

Karanlık yüzler mi desem, simasız,
Keşke bir bilseydim hasretin kimdi?
Gökten yere inmiş aysın, imasız,
Bildiğimden daha güzelsin şimdi.

Götürdün, kalbimin yarısı sende,
Yarısı bir vuslat düşünde talan.
Aşina olduğun sevgi var ben de,
Kim ki, “Seni sevdim”; Diyorsa yalan.

Acıları sevdim, belki hüzünü,
Verilmiş bir sözüm vardı ve andım.
Göster artık cemalinde yüzünü,
Ben senin gözünde yalandım, zandım.

Bir isim kalacak senden çağlara,
Zaman ki asrına doğru yürüyor.
Bahar geldi, bülbül döndü bağlara,
Benim ömrüm sana hasret çürüyor.

İzin ver, yeniden yazılsın ahtım,
Muhakkak sen günahından aklanmış;
Kırık aynalarda hep kara bahtım,
Hayalin var, perdelere saklanmış.

Hamit Hayal / Gönen / 20.05.2013