“Sevda bu, yürekte ölmez”; Dediler

“Kerem bile yandı Aslı Han için,
Kim aşk rüyasına dalmaz”; Dediler;
Bu hasret nedendir, ayrılık niçin,
“Sevenler bir murat almaz”; Dediler.

Tek bildiğim bir sevdaya kurgunum,
Gönül yorgun, yüreğimden durgunum;
Ela göze, hilâl kaşa vurgunum,
“Dünyada sevenler gülmez”; Dediler.

Hislerimiz dönse keşke hemhale,
Meleklerden benziyor bir şemale;
“Aldanma her mesut etmez cemale,
Her seven dengini bulmaz”; Dediler.

Âşık muradını söyler saz ile,
Maşuk ömrü tüketir bir naz ile;
Düş yollara bahar ile, yaz ile,
“Sevenin halinden bilmez”; Dediler.

“Sevda değil âlemde ki her nesir,
İz bırakmaz her vicdanda bir tesir;
Seven sevdiğine olsa da esir,
Bir gün küser gider, gelmez”; Dediler.

Tükendim bu aşktan, yüreğim neyler,
Bundan sonra bizi bir gurbet eğler;
Söyleyin ağalar, söyleyin beyler,
“Ağlasan yaşını silmez”; Dediler.

Hasret değdi, ateş düştü özüme,
Felek neden yol vermez bir çözüme?
Rahmet olup, yaş inerken gözüme,
“Her sevilen bir yar olmaz”; Dediler.

Bilmiyorum her ne ise sefası,
Hicrandır sevdanın gönül cefası;
“Dil yaralar güzellerin vefası,
Gönlünde bir boşluk dolmaz”; Dediler.

Her andıkça gözlerim yaş dolacak,
Bilmiyorum bu hal böyle nolacak?
Hazan geldi, yine güller solacak,
“Sevda bu, yürekte ölmez”; Dediler.

Hamit Hayal / Gönen / 10.07.2013