Senden önce ölmek olsun kaderde

Kara kışım, ilkbaharım, yaz gecem,
Bilmiyorum nedir derdin, sevdiğim?
Neden bitmez sen de bunca naz ecem,
Demek bir murada erdin, sevdiğim.

Hani senin ömründe bir an vardı,
Aşk dilinde candan öte can vardı;
Bahtı kara, gönlü kırık han vardı,
Şimdi onu kime verdin, sevdiğim?

Biraz insaf eyle, beni yakarken,
Sel sel oldun gözlerimden akarken.
Doldum taştım, yollarına bakarken,
Sen de benim gibi kördün, sevdiğim.

İsmin çınlar bülbüllerin sesinde,
Bir hasretsin gönlümdeki esinde.
Bu dert beni ta içimden yesin de,
Akıbetim nedir, gördün sevdiğim?

Durma doldur zamanımı, anımı,
Ayrılıklar sarmış dört bir yanımı.
Vuran vursun kervanımı, hanımı,
“Bu da gelir geçer”, derdin sevdiğim.

İçimde bir hasret seni ünlerde,
Sitemim var ağlattığın günlerde.
Takılıp kaldıysam bil ki dünlerde,
Bunca günahıma girdin, sevdiğim.

Bir uzun yol, daha yeni başlarda,
Çıplak ayaklarım yorgun taşlarda;
Sevda nedir bilmediğim yaşlarda,
Neden bana ümit verdin, sevdiğim?

Aşkın beni her gün mahzun ederde,
Bin parçamı bıraktım bir kederde.
Senden önce ölmek olsun kaderde,
Söyle nice düşler ördün, sevdiğim?

Hamit Hayal, Gönen / 23.07.2013