Sanki bir fermandan karar gözlerin

Elemi ayrı dert, yakışı başka,
Ruhumu sımsıkı sarar gözlerin.
Tutuldum, düştüm ben bu arsız aşka,
Kâr kalsın, bir ömür zarar gözlerin.

Sadece sevmişim, sana nettim ben,
Aklıma düşünce özün yettim ben;
Belki de sevmekle günah ettim ben,
Gönlümde dağları yarar gözlerin.

Özümde bir yangın, alev almışım,
Sanki bir ummandan içre dalmışım;
Bir ömür ben öyle sarhoş kalmışım,
Bu bende hep beni arar gözlerin.

Ruhunda gördüğüm dünya iç densin,
Yakarım bir ömrü bana hiç densin;
Aslında sen zaten böyle içtensin,
Sanki bir fermandan karar gözlerin.

Hamit Hayal / Gönen / 14.04.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir