O ümitler gönlümüzde açarmış

Bir zamanlar gül açardı bağların,
Söyle, şimdi mamur ilin nerede?
Tez mi geçti sevda dolu çağların,
Beni benden alan halin nerede?

Sevenleri bir gül gibi solduran,
Çevresinde bir pervane olduran;
Bir katreden bir ummanı dolduran,
Bülbül gibi şakır dilin nerede?

İstiyorsan vur da beni taşlara,
Dokunma hiç gözümde ki yaşlara.
Yaz mı bitti, ömrün döndü kışlara,
Solup gitmiş gonca gülün nerede?

O ümitler gönlümüzde açarmış,
Fırsat elde iken bir gün kaçarmış.
Çöle düşen her mecnun bir naçarmış.
Gören gözün, tutan elin nerede?

Ateş düştü yüreğime sezdikçe,
Tükenmişim bu sevdadan bezdikçe.
Geçti gitti, sen zalimce ezdikçe,
Hani sana meftun kulun nerede?

Hamit Hayal / Gönen / 27.07.2013

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir