Kim seni sevebilir, dünyada benden başka

Kim seni sevebilir, dünyada benden başka,
Sen yoksan, gurbet denen illere düşeceğim.
Tutunacak bir dalım, kalmadı senden başka,
Seni sevmek yüzünden dillere düşeceğim.

İtham etsen de beni, bilmediğim bir şeyle,
Ne diyeyim ben sana, benimle gönül eğle.
Hâllerim ile hâllen, derdimi derdin eyle,
Yoksa ben çok vefasız kullara düşeceğim.

Neden böyle değiştin, anlamıyorum neden,
Yenilerek düşmem mi, seni bir mağrur eden?
Sen ruhumu öldürdün, ben geride bir beden,
Al kalan ömrümü de sallara düşeceğim.

Sen eski sen değilsin, yüreğimle sınadım,
Hayat direndi bana, kalmadı bir inadım.
Bir yorgun kuş misali, taşımıyor kanadım,
Bu âlemde çekilmez hâllere düşeceğim.

İster ol, ister olma, ömür zaten akacak,
Söyle hasretin beni az mı, çok mu yakacak?
Bir kader dönümünde, bilsem sensin bakacak,
Belki senin yüzünden fallara düşeceğim.

Ben seni murat ettim, seninle kalacağım,
Bir gönül verebilsen, bir gönül alacağım.
Bir sen kaldın uğrunda hayale dalacağım,
Sonunda mecnun olup, çöllere düşeceğim.

Düşün, bu andan geri bir bakacak olursan,
Sen benim gözlerimden hep akacak olursan;
Kader derim, ömrümü hep yakacak olursan,
Ben nice çile dolu yıllara düşeceğim.

Şayet bulabilirsen, benden hâlleri düzgün,
Mutlu olurum, görmek istemem seni üzgün.
Adına sevmek denen bir aşkım var ki özgün,
Bana bir gönül açsan, yollara düşeceğim.

Hamit Hayal / Gönen / 22.08.2013