İnsana bir daha gülmez mi kader?

İstersen gönlüme gir ağlat beni,
Bunca günahım var, silmez mi kader?
İstersen bir gönül ver bağlat beni,
Ben seni sevmişim, bilmez mi kader?

İlkten sona gider aşkın katları,
Var mıdır elemden başka tatları?
Gönül menzilinde yordum atları,
Çağırsam imdada gelmez mi kader?

Hatırla aşkımız eski bir bağıt,
Nicedir dilimde bir sessiz ağıt.
Elim bir hikâye ve bir kaç kâğıt,
Yırtıp parça parça dilmez mi kader?

Bilme beni hasret ömrümü yerken,
Nasıl yenildim ben bu aşkta erken?
Mevsimler tükendi; “Vakit ne? “derken,
Ölürüz, bizimle ölmez mi kader?

Bir yüzü karardı bir yüzü kaldı,
Bir mana, bir meal, bir özü kaldı.
Okundu bu aşkın son cüzü kaldı,
İnsana bir daha gülmez mi kader?

Hamit Hayal / Gönen / 31.03.2013