Anladım, sevmedin sen hiç birini

Seni tarifsiz bir aşkla severim,
İstersen uğrunda ölen olurum.
Beni bıraktığın yerde beklersen,
Yeniden bir ömür kölen olurum.

Bir hançer misali saplı döşünde,
Beni gör sevdiğim yalnız düşünde.
Kerem gibi diyar diyar peşinde,
İran da, Turan da bulan olurum.

Sen de bir gün yüreğinden taşarsın,
Yol iz bilmez bir menzilde şaşarsın.
Ne diyeyim, ayrılıklar yaşarsın,
Özlediğin vatan, sılan olurum.

Bir sevdada sevenin el olduğu,
Görüldü mü yüzünde gün solduğu?
Hiç oldu mu gözlerinin dolduğu,
Ağlarsan yaşını silen olurum.

İlk gördüğüm anda vurulduğumu,
Bilmezsin aşkına kurulduğumu.
Artık fark et sensiz durulduğumu,
Gözlerinin rengi, elan olurum.

Bazen diyorum ki anma aşkını,
Taşımak kolaydır sanma aşkını;
Benden başkasına sunma aşkını,
Korkarsın, başına belân olurum.

Hasretten ebedi, çilem bitmiyor,
Artık rüyalarda görmem yetmiyor.
Derdime bir derman fayda etmiyor,
Bellolmaz, ömrünü çalan olurum.

Anladım, sevmedin sen hiç birini,
Ferhat bulmak için her gün Şirin’i;
Reddetti dünyanın bütün kirini,
Senin için dağlar yaran olurum.

Ararım dünyada aşk ilacımı,
Bir tek sen silersin gönül acımı.
Tahtımı viran et, savur tacımı,
Sayki bir masaldan yalan olurum.

Bir el gibi uzaklardan bakışan,
Hayalinle düşüp, kalkıp, takışan;
Düşündüm, ne olur sana yakışan,
Bakarsın ağlatır, çilen olurum.

İster hakikat bil, ister öyle san,
İsterim anlatsın, varsa bir lisan;
Ey benim gözümde en güzel insan,
Kalbinde ebedi kalan olurum.

Hazırım, inandım en kutlu sona,
Yollarım varmıyor umutlu sona;
Aslında muhtacım bir mutlu sona,
Her gün hayaline dalan olurum.

Hamit Hayal / Gönen / 09.09.2013