Gönlüme bir nüzul inmeyi bekle
Eminim, düşecek bir gün içine,
Bir hasret korkusu sinmeyi bekle.
Kader aşkta bakmaz neden, niçine,
Sen benim kalbimde dinmeyi bekle.
Beni ne aradın ne bir gün sordun,
İçimde sönmeyen bir kızıl kordun.
Gecemde ağlattın, gündüzde yordun,
Benim için ”Öldü”; Denmeyi bekle.
Ne olur anla şu aşkı düşte sen,
Hazin ve manalı her gülüşte sen.
Ne zaman erersen aşkta rüşte sen,
Hep beni hayal et, yenmeyi bekle.
Ayak seslerim var kapında, dinle,
Ömrün viran olsun, kalbince inle.
Yoruldum, yenildim, bittim derdinle,
İçimde son yangın, sönmeyi bekle.
Yarın Hakkın huzuruna varınca,
Sen beni anlarsın korkum sarınca.
Sükût et zamana, bekle arınca,
Nihayet aslına dönmeyi bekle.
Bir gün yüreğinden sevdam alınır,
Hangi umman kaldı, nere dalınır?
Bir daha sanmam ki kapın çalınır,
Gönlüme bir nüzul inmeyi bekle.
Hamit Hayal / Gönen / 07.12.2013