Gönlüm kaldı aşkın gül-i zarında
Senden umudumu kesmedim ki hiç,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Boş ver göz ağlasın, bırak yansın iç,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
İzin ver çatlasın sabır taşlarım,
Hasret dolu gelsin, geçsin yaşlarım.
Sen dilersen yeni baştan başlarım,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Bir gün bu ayrılık dize gelince,
Ne verdin sevginden odur elince.
Vuslat Ferhat gibi dağlar delince,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Bugün kalbimdesin, belki yarında,
Gönlüm kaldı aşkın gül-i zarında.
Yak beni sevdiğim gönül narında,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Gözlerimde yaşsın, saçımda karsın,
Ateşsin, rüzgârsın, sevdasın, narsın.
Gönül denen yerde yıllardır varsın,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Bu sevda tükense aşkın güzünde,
Bahtım karalansa solgun yüzünde.
Aradım buldum ben seni hüzünde,
Mutluyum ben seni, sensiz sevmekten.
Hamit Hayal / Gönen / 11.10.2013