Gelmen için daha kaç yıl öleyim

Ben ömrümü adadığım hevesle,
Bu şehirde ateş oldum, kar oldum.
Kimse bilmez, aldığım her nefesle,
Bu şehirde tükenirken, var oldum.

Yorgun, ayak sürüdüğüm sokaklar,
Hasretinle çürüdüğüm sokaklar;
Şimdi nerde, yürüdüğüm sokaklar,
Bu şehirde ben vefasız yar oldum.

Nice anılar var, daldığım resim,
Bir duvar dibinde aldığım resim;
Yıllar önce donup, kaldığım resim,
Bu şehirde ömrümüzü yer oldum.

Beni yüreğinden iter bu şehir,
Sanki bir ummanda yiter bu şehir.
Nerde başlar, nerde biter bu şehir,
Bu şehirde kördüğümden zor oldum.

Varlığımı çerçeveye koyunca,
Aşkımızı sürdürdüm bir oyunca.
Bu şehirde ben bir ömür boyunca,
Ayrılığı gözyaşımla yur oldum.

Akıbet ne bundan sonra bileyim,
Gel ömrümü aramızda böleyim,
Gelmen için daha kaç yıl öleyim,
Bu da gelir, bu da geçer der oldum.

Hamit Hayal / Gönen / 16.08.2013