Erilmez bir hüküm yoran sanmıştım

Adın kaç heceli, göz rengin nedir,
Bir dinmez fırtına, boran sanmıştım.
Kaderin çözülmez sırrında saklı,
Erilmez bir hüküm yoran sanmıştım.

Bir alın yazısı karala artık,
Ne inlet, ne beni yarala artık.
Gönül kapımı çal, arala artık,
Gönülden gönüle soran sanmıştım.

Bu hayat çekilmez, döndü harama,
Bir çare sunmadın hâlâ yarama.
Yoları koyup ta senle arama,
Beni ta kalbimden vuran sanmıştım.

Saçlarını verip hasretten yele,
Dokunma gönlümde inleyen tele.
Zaten kapılmışım bir azgın sele,
Geçip de karşımda duran sanmıştım.

Andıkça içimde alev azardı,
Ya bahtın dönmüştü, ya bir nazardı.
Gözlerin bir zaman ferman yazardı,
Hasret tuzağını kuran sanmıştım.

Hamit Hayal / Gönen / 21.05.2013