Erilmez bir hüküm yoran sanmıştım

Adın kaç heceli, göz rengin nedir,
Bir dinmez fırtına, boran sanmıştım;
Kaderin çözülmez sırrında saklı,
Erilmez bir hüküm yoran sanmıştım.

Bir alın yazısı karala artık,
Ne inlet, ne beni yarala artık;
Gönül kapımı çal, arala artık,
Gönülden gönüle soran sanmıştım.

Bu hayat çekilmez, döndü harama,
Bir çare sunmadın hâlâ yarama;
Yoları koyup ta senle arama,
Beni ta kalbimden vuran sanmıştım.

Saçlarını verip hasretten yele,
Dokunma gönlümde inleyen tele;
Zaten kapılmışım bir azgın sele,
Geçip de karşımda duran sanmıştım.

Andıkça içimde alev azardı,
Ya bahtın dönmüştü, ya bir nazardı;
Gözlerin bir zaman ferman yazardı,
Hasret tuzağını kuran sanmıştım.

Hamit Hayal / Gönen / 21.05.2013