Elimden alınmış bir düştesin sen

Bütün anılarda seni aradım
Daldığım bu şehir sisler içinde.
Bir ömür aktıktan çok yılar sonra
Yorgun ve yaralı hisler içinde.

Uzak bir köşede gülen yüzünle
Zaman gözlerinde bir yorgun nehir.
Dalmışım bir ufka derin hüzünle
Seni benden alan bu hüzzam şehir.

Göklerde kuşların çığlıkları var
Toplanmış bir yerde kara bulutlar;
Benim aradığım ufkumda bir yar,
Neden bir hakikat olmaz umutlar?

Şimdi anılarda suskun bir masal,
Bu şehirde mühür kalmış izlerin.
Kaderin verdiği her hüküm yasal
Bir türlü çözülmez neden gizlerin?

Bu şehirde aşkın kırık her dalı
Elemler muzdarip, kederde yorgun.
Bütün güller şimdi bir kuru çalı
Yalnız ben değilim, kaderde yorgun.

Bu şehrin çürümüş kasveti ağır
Bu vurgun gecede ay benden ırak.
Gönül bir yalnızlık türküsü çağır
Sevda adresime bir mektup bırak.

Yüce gök katından bir aşkı dilen
Ne zaman dağılır bilmem ki bu sis?
Bu şehirde yok mu bir adres bilen
Duygularım çöktü, taşımıyor his.

Ne zaman yağdı bu şehire son kar
Ne zaman açtı son bahar gülleri?
Sen hâlâ bir gölge, yüzünde vakar
Tutuşmaz diyorsun aşkın külleri.

Bir vuslat demini dilim heceler
Bir hicran kargısı, bir döştesin sen.
Aşkın şafağına uzak geceler
Elimden alınmış bir düştesin sen;

Hamit Hayal / Gönen / 30.04.2013