Döneni görmedim gittiği yerden

Ezelden hüküm var ölüm tatmaya,
Bizden alacağın bir can mı kalır?
Sonunda koynuna girip yatmaya,
Söyle kara toprak, bir an mı kalır?

Seneler tükendi, yaş bilmem ki kaç,
Kaldı mı nefsimden verilmedik baç?
Aç bana koynunu kara toprak aç,
Hancıdan geriye bir han mı kalır?

Ölüm muhakkaktır, gelecek başa,
Sığınmak isterken bir damla yaşa.
Gözlerim dalar bir dikili taşa,
Nişanem silindi, bir şan mı kalır?

Ölüm ne geç gelir ya da ne erken,
Ne çabuk tükendi bir ömür derken.
Ben kendi halimde ömrümü yerken,
Zaman, mekân ya da bir yan mı kalır?

Kimi hasretince dilinip gitti,
Kimi şöhretince bilinip gitti.
Bir iz bırakmadı, silinip gitti,
Dünyada sultanlar, bir han mı kalır?

Var mıdır dünyada düşmedik derde,
Korkağa dokunur, değmez mi merde.
Kader hüküm kılar düşer bir perde,
Esrarı çözülür, nihan mı kalır?

Ne canlar var idi, baş eğmez erden,
Yer ile göklerden, bilmeyiz nerden.
Döneni görmedim gidilen yerden,
Her biri sonunda üryan mı kalır?

Hamit Hayal / Gönen / 31.03.2013